Volgens de website Fijnedagvan.nl is er onderhand (bijna) elke dag wel ‘iets te vieren’. Een mooie aanleiding om hier geregeld een ‘feest’dag uit te lichten en aan de hand daarvan verwonderingen, vragen en verbeteringen binnen de overheid te delen. Deel 12: 15 oktober, Internationale Dag van het Handenwassen.
Gelukkige hand
Wie vorig jaar had voorspeld dat we dit jaar zo vaak zouden stilstaan bij de Internationale Dag van het Handenwassen, zal vast in het casino ook een gelukkige hand hebben. Want we wassen onze handen momenteel stuk door die stomme Corona. Maar er valt mij nog iets anders op: iedere sector reageert en handelt puur vanuit zijn eigen optiek.
Handen wassen in onschuld
Elke sector wast zijn handen in onschuld: “waarom nou ons treffen met die maatregelen, wij doen het toch goed?” Maar Minister-president Rutte had geen zin in koehandel: “het gaat niet om een keuzemenu maar om een optelsom”. Dus zeggen dat er in een sector niets aan de hand is, betekent niet dat daar geen maatregelen kunnen komen. Maar de dag na de laatste persconferentie lijkt die houding nog niet aan de beterende hand. Het aantal mensen dat hierover nog genuanceerd kan reageren op Twitter of Facebook lijkt op één hand te tellen. Zelfs over (de zeldzame) volle kerken is alleen maar discussie terwijl dat best wel vooraan in de grondwet is geregeld (als sportliefhebber ken ik de Hand van God slechts op één manier, maar dat terzijde). En bij elke kritiek is de achterliggende gedachte: “wij” (cultuur / evenementen / horeca / sport / kerken / onderwijs / ouders / jongeren / ouderen / boomers / werkenden / zelfstandigen / *vul uw eigen situatie hier in*) voelen ons onrechtvaardig behandeld.
Met handen in het haar
Voor de duidelijkheid: ik heb ontzettend veel respect voor ondernemers die met de handen in hun haar zitten en er nog iets van proberen te maken. Leef mee met de horeca en winkeliers die met handen en voeten gebonden zijn aan sluitingstijden en strengere regelgeving. Niemand wil voor de lol zijn hand ophouden bij de overheid voor steun. Maar, hoe goed je het ook doet, we zitten nu in een fase dat er voor niemand de mogelijkheid is om de hand te lichten met de maatregelen. Keuzes maken in welke sectoren we harde maatregelen ter hand nemen, is ontzettend moeilijk maar wel nodig nu. En ook dat we deze regels met zijn allen handhaven. Of zoals Johan Cruijff zou zeggen (de man die bekend stond om zijn handelingssnelheid): “De punten moeten daar op de i gezet worden, waar ze horen.”
Hand in eigen boezem
Al enkele maanden was de kritiek de bovenhand aan het krijgen op de social platforms. Rutte wordt uitgescholden als handlanger van de New World Order. Bill Gates draait er zijn hand niet voor om om microchips in vaccins te stoppen. En bekende influencers overspeelden hun hand toen ze zeiden dat ze niet meer mee doen. (Ze kwamen daar na een handige aanpak van de alom gewaardeerde heer Mommers snel op terug). Een kolfje naar de hand van sommige oppositieleden, die de kritiek gebruiken om hun populariteit te verhogen. Daarmee hopen ze bij de volgende verkiezingen de touwtjes in handen te krijgen. Maar ondanks al die kritiek op het kabinet mogen we de hand vooral ook in eigen boezem steken: niet alles is even handig aangepakt in Tilburg, Staphorst, Purmerend, Weert, Amsterdam en Halfweg. Om maar eens een handjevol incidenten te benoemen. Of toch niet goed gehandeld in Den Haag?
Countdown to partial lockdown. Scene in The Hague 25 mins before new rules kick in #COVID19 pic.twitter.com/fRJkbpLaKd
— anna holligan 🎙 (@annaholligan) October 14, 2020
Hand in hand
Volgens mij werken zowel het wij/zij denken als die kritiek, de polarisatie alleen maar in de hand. Terwijl we nu vooral nodig hebben dat we samen deze crisis, maatregelen en ziekte kunnen terugdringen: hand in hand (op anderhalve meter afstand natuurlijk). En een bericht over Rijksambtenaren die thuiswerkvergoeding krijgen is wellicht met de CAO in de hand goed uit te leggen, maar niet echt slim getimed. Daar krijg je de handen bij de andere inwoners niet meteen voor op elkaar. Maar ach, door schade en schande wordt men wijs.
En als we elkaar een beetje in de hand kunnen houden kunnen we hopelijk snel feestvieren. Dus met de handjes op de schouders omdat we het virus hardhandig hebben teruggedrongen.
