Ik zeg het bij het publiceren van iedere blog, dus nu zeg ik het maar vast vooraf: “Dit is niet mijn beste blog”. En ik zeg dit niet als een soort disclaimer, om niet verder te lezen ofzo (je gaat namelijk wel iets heel interessants leren…), maar omdat ik altijd denk dat ik het meen als ik zeg: niet mijn beste werk. Ook al reageren er tientallen mensen lyrisch onder het LinkedIn bericht (Doe dit. Alsjeblieft. Zou ik fantastisch vinden), ik ben en blijf zelf altijd kritisch en ontevreden. ‘Dit had ik echt anders moeten doen’ Herkenbaar? Vast wel. En ik zal je vertellen waarom. Én hoe je dat los kunt gaan laten.
In mijn ogen zijn er drie factoren die eraan bij kunnen dragen dat je ontevreden bent over je werk. Jijzelf hebt iets oprecht niet goed aangepakt, de verwachtingen klopten niet of de omgevingsfactoren hebben meegespeeld.
Jezelf onderschatten
Bij het uitleggen van de ideekillers is het iets dat ik altijd noem. De eerste en vaak hardste ideekillers zijn de ideekillers die je zelf in je hoofd hebt. ‘Echt niemand gaat dit een goed idee vinden!’ ‘Ik kan dit niet!’
Jezelf onderschatten is een van de gevaarlijkste dingen die je kunt doen, zeker als vrouw. Mensen geloven namelijk altijd het verhaal wat jij ze over jezelf vertelt. Als jij alleen maar tegen je collega’s zegt dat ‘cijfertjes nou eenmaal niet zo jouw ding zijn’, dan zullen ze jou in ieder geval nooit als eerste bellen als ze in een prijsonderhandeling zitten. Iets waar je wel heel veel van zou kunnen leren. Zo ontwikkel je jezelf niet op de punten waar je minder goed in bent. Doodzonde, toch?
Jezelf overschatten
‘Zo’n bijeenkomst heb ik al hónderd keer gezien, en als mijn collega het doet ziet het er altijd ontzettend simpel uit. Dat kan ik mákkelijk!’
Heb je jezelf dit wel eens horen denken? Ik wel. En boyyyy wat moest ik daar op terug komen achteraf. Ik ben zelf een ontzettend taakgericht persoon en daardoor vind ik uitgebreid voorbereiden vaak lastig, omdat ik dan denk, ik weet het wel hoor… Als ik iets voor de eerste keer doe, loop ik er daarom regelmatig tegenaan dat ik iets in de voorbereidingen anders had moeten doen. Simpele fouten die voorkomen hadden kunnen worden en die ik na die keer dus niet meer zal maken. Maar ja, dan heb ik mezelf wel al overschat die eerste keer.
Verwachtingen
Jezelf overschatten of onderschatten heeft natuurlijk alles te maken met de verwachtingen die jij van jezelf hebt. Verwacht jij altijd een 10? Dan zul je jezelf regelmatig onderschatten. Werk jij voor goed is goed? Dan val je waarschijnlijk wat vaker aan de andere kant van het spectrum. Onthoud wel dat dit per situatie verschilt. Andere mensen hebben ook verwachtingen van je. In mijn geval zijn dat vaak opdrachtgevers die een prachtig voorstel van ons ontvangen en een fantastische innovatiesessie verwachten waarin al hun problemen voorgoed opgelost zullen zijn. Maar ook mijn vriend, die verwacht dat ik geen afwas op de aanrecht laat staan na mijn thuiswerkdag, maar het in de vaatwasser zet. Als ik de verwachting aanpas, namelijk, ik zeg dat ik na mijn werk een kopje op de aanrecht zet tot na het eten en dan ruim ik alles in een keer op, dan verander ik daarmee ook het effect. Hij zal dan niet meer boos worden, omdat mijn intenties duidelijk zijn!
Omgevingsfactoren
Toen je te laat kwam bij die ene belangrijke digitale meeting, omdat je zoontje de heeeele keuken overhoopgehaald had, omdat hij zijn boterham met pindakaas niet luste, of toen je uuuren in de file hebt gestaan en binnen kwam rennen midden in het sollicitatiegesprek, of toen je kat dood ging? Heb je toen denk je je beste werk geleverd? Ik ken je niet, maar ik kan je garanderen, dat dat niet je beste dag op werk was. Omgevingsfactoren spelen dus ook zeker een grote rol in hoe goed jij je werk kunt leveren en hierbij is mijn advies: accepteer van jezelf dat het even niet lukt in plaats van te forceren. Waarschijnlijk heb je dan met pijn en moeite het hoognodige gedaan, maar had je eigenlijk liever een middag mentaal vrij willen hebben. Als je dat doet, dan is de kans ook veel groter dat het een dag later wel weer helemaal top gaat, en uiteindelijk heb je daar toch veel meer aan?!
Wél tevreden worden?
Het toverwoord om tevreden te kunnen zijn over wat je wilt gaan doen of al hebt gedaan is: OBJECTIEF. Objectiviteit zorgt dat je een realistisch beeld krijgt van een idee of situatie waardoor je niet meer afhankelijk bent van je eigen mening over jezelf, verwachtingen of de omgeving.
Statistieken
Bij het woord objectiviteit denk ik zelf altijd gelijk aan grafieken en cijfers. Kijkend naar de cijfers over mijn blogs, komt er natuurlijk wél een antwoord op de vraag, welke blog was dan mijn beste? (Voor de nieuwsgierige mensen: het is (tot nu toe) deze). Die blog is namelijk op moment van schrijven van deze blog, 492 keer gelezen en is dus objectief gezien mijn beste blog. Probeer altijd als je ergens over twijfelt te zoeken naar bewijsmateriaal en cijfers zijn daarbij je beste vrienden.
Evalueren
Kirkpatrick Model of Learning Evaluation vector
Door met een model achteraf te kijken wat er allemaal goed is gegaan en waar je de mist in ging, ga je veel leren voor een volgende keer. Onze goede vriend Donald Kirkpatrick heeft zo’n model gemaakt. De vier evaluatie niveaus van Kirkpatrick. Het eerste niveau gaat over reactie: welk cijfer geven de deelnemers jouw bijeenkomst? Het tweede niveau gaat over het geleerde: wat zeggen ze dat er is blijven hangen van jouw praatje/oefeningen? Het derde niveau is gedrag: is er ook echt iets veranderd in het gedrag van jouw deelnemer, waaruit je kunt opmaken dat dat door jouw bijeenkomst komt? En het vierde niveau is resultaat. Levert het de deelnemer andere resultaten op, nadat hij de bijeenkomst heeft gevolgd?
Deze vier niveaus kun je natuurlijk zelf meten, en dat is, hoe hoger het niveau, hoe lastiger. Maar het geeft je wel een tool in handen om te bepalen of jij impact hebt gemaakt op niveau 1, of 2, misschien ook wel op 3 en als het helemaal perfect is op 4! Objectief kijken dus, door te evalueren!
Vind je dit ingewikkeld, of past het niet bij wat jij doet? Lees dan deze blog over hoe je met onze werkvorm Smileys ook kunt evalueren!
Experimenten
Als je iets nou echt heel erg spannend vindt, en vooraf twijfelt of het je beste werk ooit gaat zijn, frame het dan als een experiment. Niet alleen voor jezelf haal je daarmee de druk eraf, maar ook je omgeving vergeeft je sneller een foutje omdat je hun verwachtingen hebt beïnvloed. Het is niet erg als het anders gaat dan verwacht, het was immers maar een experiment!
Een ideepanel
Onze favoriete manier om te ontdekken of wij op de goeie weg zitten? Het organiseren van een ideepanel. Dit gaat je helpen om in een vroeg stadium te achterhalen hoe kansrijk je idee is. Verzamel een groep van ongeveer 4-6 deelnemers uit jouw doelgroep en leg ze het idee voor. Zij mogen een cijfer geven en vertellen wat ze sterk vinden aan het idee en wat volgens hen minder goede punten zijn aan de oplossing. Objectievere feedback ga je niet krijgen, vooral niet als de deelnemers niet weten dat het om jóuw idee gaat!
Relativeren
Ik vind het altijd fijn om van mijn collega’s terug te horen, ‘hé wat zat je er lekker in vandaag’! Maar net zo waardevol is het krijgen van eerlijke feedback. ‘Hoe je omging met die deelnemer, dat had je beter zo of zo aan kunnen pakken’. Betekent dat gelijk dat je niet je beste werk hebt geleverd? Nee! Het betekent dat je op dat moment je beste werk leverde, maar nu een nog betere aanpak hebt geleerd. Zo ben je altijd bezig om het best mogelijke werk te gaan leveren in de toekomst. Je blijft namelijk continu leren en groeien. Daardoor kun je nu terugkijken op wat je een jaar geleden hebt gedaan als, dat was het beste dat ik toen kon. Inmiddels ben ik beter in mijn werk en weet ik dat ik er veel meer betere manieren zijn.
